Bruni byebye
Trouwens nog erg bedankt voor jullie lieve reacties!
Na bijna twee weken uberhaupt geen water hebben we nu een beetje water. Dat wil zeggen: 's avonds wel gewoon(wel klein straaltje maar goed) maar 's ochtends wassen wij ons met een emmer. Ik moet zeggen dat ik hier niet meer om durf te zeuren nu we ontdekt hebben dat driekwart van de mensen in Bekwai zich altijd zo wast. Plassen doen ze in een hokje op de betonnen vloer met een gaatje aan de achterkant in de muur. Over hoe ze dan denken te poepen wil ik liever niet nadenken.
Het lesgeven gaat steeds beter, al blijft Kindergarten 1 toch moeilijk. We zijn wel helemaal verliefd op de andere twee klasjes die, wanneer we bijvoorbeeld weggaan, massaal: essela, Giim byebye, roepen. Deze week zijn we vrij omdat de leraren van de regeringsscholen staken aangezien ze hun loon te laag vinden. Er is trouwens wel een kansje dat de lessen eind van de week weer beginnen.
Gelukkig hebben we genoeg andere leuke dingen te doen! Donderdag zijn we met Lizy, meisje van het missiehuis, naar haar moeder in Obuasi geweest. Zij is kleermaakster en dus gaat zij nu iets voor ons maken. We hebben een erg mooie stof uitgekozen, moest volgens die moeder perse van dat materiaal zijn, verteld hoe we het jurkje graag willen hebben en onze maten opgenomen. Helaas kwam zij zondag hier met de mededeling dat we voor dit model jurkje de verkeerde stof hadden(moest van haar) en heeft zij besloten dat het een traditoioneel lang gedoe wordt. Wij zijn erg bang voor het resultaat, maar we zullen er toch minstens een keer mee naar de kerk moeten.
Kim is trouwens peetmoeder geworden. We waren bij de familie van Father Joseph waar ook andere Nederlanders waren. We mochten de doop van twee babies bijwonen en een van de nl'ers werd peetvader. Het andere kind had nog geen peetouders, dus vroegen ze of een van ons dan misschien peetmoeder zou willen zijn. Aangezien we noch van het kind, noch van de moeder de naam weten heb ik Kim de eer gegund, die vervolgens met een plechtig hoofd ging zitten beloven dat ze voor altijd trouw aan god zou blijven en in de bijbel zou geloven. Was bijzonder vermakelijk!
6 maart was het ''Idependance day''. Na een slaapverwekkende mis van drie uur in het twi zijn we naar het park gegaan om het marcheren te bekijken. Allerlei instanties en vooral ook scholen hadden een soort legers gevormd waarmee ze strak op de maat over het veld marcheerden. Heel leuk al had ik wel zo mijn twijfels toen ik de basisschoolkinders zag oefenen hoe ze, m.b.v. leraar plus mepstokje, in een leger heen en weer marcheerden.
Gisteren zijn we met Brother John en een Nederlands meisje, Julie, naar Kumasi geweest, waar het absolute hoogtepunt de cultural dancegroup was. Heel erg leuk, maar ook heel erg maf! Ze konden het wel echt ongelooflijk goed.
Waarschijnlijk gaan we deze week nog ene paar dagen in een weeshuis in de buurt werken, omdat ze daar heel erg om mensen verlegen zitten. Wel leuk want dat is denk ik toch een heel andere ervaring en dan zijn we eindelijk nog eens nuttig.
Volgende week schrijf ik weer verder!
heel veel liefs aan jullie allemaal! kusjes
Reacties
Reacties
Lieve Esra, echt vermakelijk om te lezen en heel bijzonder dat jullie ook in een weeshuis mogen gaan werken. Weer een ervaring erbij moet je maar denken.
We zien uit naar foto's van jullie jurken!!!
Liefs van de Wolvetangen
De toiletgang is zeer analytisch beschreven , roept inderdaad wel vragen op over ....
Ik denk ook dat jullie minstens een keer met de nieuwe jurken naar de kerk moeten. Misschien ook nog wel twee keer of zelfs nog vaker. Mag ik dan alsjeblieft een foto? Veel liefs en knuffels
Chicitas!
Wat klinkt het weer leuk :) Fijn he, dat geloof. Ook vooral fijn dat Kim straks mijn mede-gelover is want ik ben bezig om missionaris te worden (geen father john maar sister lotte ofzo.. yes!), maar dan is het visa makkelijker. Heb ook al een nonnenvriendin die me altijd chocolade geeft als we komen hahaha, dus Kim: we kunnen gezellig over het geloof praten.
Die jurken klinken ook meesterlijk, ik sluit me aan bij Maria en ik wil absoluut een foto!
Ben benieuwd naar je ervaringen in het weeshuis, hier is het heel vermoeiend maar heel leuk en ik heb nu 20 schatjes van kindjes (ik heet mama)
Have fuuuunn, espero todo es muy divertido y interesante! muchos besos, chau chau (zo schrijf je t echt)
Zondag in onze gevreesde nieuwe jurken naar de kerk geweest en voelde me, naast het feit dat je ook serieus niet meer kan bewegen, ontzettend oncomfortabel en ongemakkelijk. De Ghanezen vonden ons heel erg mooi.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}